وی افزود: اکثر کسانی که به بیماری ام اس مبتلا می‌شوند، سطح ویتامین D بدن آنها پایین است اما به طور قطعی نمی‌توان دلیلی برای بروز بیماری ام اس در بین بیماران مشخص کرد. همین ناشناخته بودن علت بیماری ام اس، دلیل درمان نشدن این بیماری تا کنون است.

عضو انجمن ام اس ادامه داد: در تمام دنیا خانم‌ها 2 تا 4 برابر آقایان به بیماری ام اس مبتلا می‌شوند و میزان شیوع این بیماری در آقایان کمتر است. این میزان در نقاط مختلف ایران تفاوت دارد. به عنوان مثال میزان مبتلایان به ام اس در استان اصفهان با استان خراسان یکسان نیست.

گفتنی است بیماری ام اس جزء بیماری‌های خاص در ایران محسوب می‌شود و مبتلایان به این بیماری سال‌ها با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. مبتلایان به بیماری ام اس تا پایان عمر باید از دارو‌های خاص این بیماری استفاده کنند. برای بیماری ام اس درمان قطعی وجود ندارد و این امر به نا‌شناخته بودن علت ابتلا به این بیماری باز می‌گردد. در صورتیکه علت ابتلا به بیماری ام اس مشخص شود.

می‌توان به درمان قطعی این بیماری امیدوار بود اما تا کنون این مسئله به اثبات نرسیده است و همچنان بیماران مبتلا به ام اس با روش‌های درمانی طولانی مدت این بیماری مواجه هستند.

این ژن که اس او ایکس نام دارد مسئول ساختن و حفظ ذخایر سلول های بنیادی دستگاه گوارش است.

به گفته محققان در افراد مبتلا به سرطان که با روش هایی همچون شیمی درمانی و پرتو درمانی، معالجه می شوند، حضور این ژن، به بازسازی سلول های از دست رفته و نیز حفظ سلول های موجود، کمک می کند.

سرطان در سال 2005 میلادی، هفت میلیون و600 هزار نفر را به کام مرگ کشانده است که 13 درصد از آمار 58 میلیون مرگ در جهان را شامل می شود.

بیماری مخصوص مردان

این فوق تخصص هماتولوژی خاطرنشان می‌کند: هموفیلی آ (نقص فاکتور انعقادی هشت) شایعترین شکل این اختلال است و از هر 5 تا 10 هزار نوزاد پسر در یکی دیده می‌شود. اما هموفیلی ب (نقص فاکتور 9) در یک مورد از هر 20 تا 34 هزار نوزاد پسر مشاهده می‌شود. این بیماری که تقریباً به طور انحصاری در افراد مذکر به وجود می‌آید، در 85 درصد موارد پیامد کمبود فاکتور VIII است که به آن هموفیلی نوع A یا هموفیلی کلاسیک می‌گویند.

وی درباره انتقال هموفیلی می‌گوید: این بیماری از طریق مادر به پسرانش منتقل شده و مردان نمی‌توانند بیماری را به پسرانشان منتقل کنند. چنانچه یک مرد هموفیلی با یک زن ناقل هموفیلی ازدواج کند 50 درصد فرزندان پسر سالم و 50 درصد دختران هموفیل خواهند بود. اگر یکی از کروموزوم‌های زن معیوب باشد، وی یک ناقل هموفیلی خواهد بود و این بیماری را به نیمی از فرزندان پسر خود منتقل خواهد کرد و حالت ناقل بیماری بودن را به نیمی از دختران خود انتقال خواهد داد.

نشانه های بیماری

دکتر بدیعی با بیان اینکه نشانه‌های اولیه هموفیلی خونریزی‌های طولانی پس از خراش‌های کوچک است، می‌گوید: این بیماران معمولاً با التهاب مفاصل رو به رو هستند، به همین دلیل هنگام درد و التهاب، توان راه رفتن ندارند، ولی بتدریج و با پیشرفت بیماری، علایم شدیدتری از قبیل خونریزی‌های دردناک داخل مفصلی مانند مفصل زانو ایجاد خواهد شد. در نوع شدید هموفیلی، معمولاً در دوره نوزادی به علت هماتوم شدید سر یا خونریزی طولانی از زخمهای ناف یا محل ختنه، بیماری تشخیص داده می‌شود. اما کودکانی که دچار بیماری متوسط هستند اغلب تا زمانی که شروع به خزیدن یا راه رفتن نکنند دچار هماتوم نمی‌شوند و بیماری‌شان نیز تشخیص داده نمی‌شود.

درمان بیماران هموفیل

وی می‌افزاید: هرگاه شخص مبتلا به هموفیلی دچار خونریزی شدید و طولانی شود تقریباً تنها درمانی که مؤثر است تزریق فاکتور انعقادی شماره 8 خالص است، زیرا به محض رسیدن مقدار کافی فاکتور انعقادی به محل آسیب دیده، خونریزی متوقف می‌شود. درمان سریع و بهنگام سبب کاهش درد می‌شود و از بروز آسیب به مفصل، عضله و سایر اعضای بدن جلوگیری می‌کند.

خونریزی مفصلی در این افراد ممکن است به طور تدریجی و بدون درد باشد و یا ممکن است ناگهانی و شدید بوده و بیشتر در هنگام شب اتفاق بیفتد. احساس سفتی، گرما و درد در مفاصل، علامت خونریزی مفصلی است. در این صورت باید فاکتور انعقادی سریع تزریق شود. استفاده از کمپرسی سرد نیز توصیه می‌شود. کودک هنگام خونریزی از بینی، نباید به حالت درازکش قرار گیرد، زیرا فشار به عروق خونی بیشتر می‌شود. در این هنگام باید دو طرف بینی را گرفته و فشار داد. سر را نباید به عقب خم کرد. اگر خونریزی بند نیاید، باید تزریق انجام شود. علایم سردرد و سرگیجه، استفراغ مکرر و اختلال هوشیاری مانند خواب آلودگی و بیهوشی از علایم خونریزی داخل جمجمه است. با دیدن این نشانه‌ها باید بی‌درنگ فاکتور انعقادی تزریق شود.

خطربرخی ورزشها

بهترین ورزشها برای کودکان هموفیلی شنا و پیاده روی ملایم است و از ورزش فوتبال باید بپرهیزند. از مسواک نرم استفاده و مرتب به دندانپزشک مراجعه کنند و همچنین از مصرف آسپرین و داروهای ضدانعقادی بپرهیزند. فرو کردن عضو دردناک داخل آب ولرم به کاهش درد کمک می‌کند. واکسیناسیون علیه هپاتیت باید انجام شود. اجتناب از چاقی ضروری است، زیرا احتمال خونریزی بویژه خونریزی مفاصل افزایش می‌یابد. اجتناب از تزریق عضلانی و هر ترومای دیگر مانند استفاده از ریش تراش برقی و... و نیز خودداری از زور زدن و فین کردن و یا در معرض گرمای زیاد قرار گرفتن از دیگر موارد است. یبوست هم برای این بیماران، خطرناک است.

دکتر لوین، سرپرست تیم جراحی می گوید: « در اولین دیدارم با او از او پرسیدم برای چه می خواهد دست داشته باشد و نمی دانستم یک پسر ۸ ساله چنین پاسخی به من بدهد. او به من گفت، می خواهد از میله های بارفیکس در پارک بالا برود.»

این پسر بچه تا پیش از این بدون دست، نحوه غذا خوردن، نوشتن و حتی بازیهای کامپیوتری را آموخته بود.

زیون می گوید: «حتی اگر خوب نمی شدم باز هم می دانستم حمایت خانواده ام را دارم و آنها پشت من هستند.»

عمل پیوند دو دست این کودک توسط یک تیم ۴۰ نفره از جراحان و پرستاران انجام گرفت.

دکتر عمرانی، فوق تخصص گوش و حلق و بینی در مورد استفاده از هندزفری عنوان کرد: بسامدی که نخست باعث آسیب می‌شود، بسامد 4000 هرتز است. صدا یک انرژی است، هنگامیکه صدا به گوش برخورد می‌کند این انرژی به پرده‌ی صماخ می‌رسد و سپس به استخوانچه‌های شنوایی می‌رود و از آنجا به حلزون شنوایی که بخشی از دستگاه حس و عصب شنوایی هستند، منتقل می‌شود و سپس توسط عصب گوش به مغز می‌رسد، اگر شدت این انرژی از اندازه‌ای که ساختار بسیار ظریف و استثنایی گوش میانی و گوش داخلی می‌توانند آنرا منتقل کنند بیشتر شود، دریچه‌هایی از آنها آسیب می‌بینند.

وی ادامه داد: یکی از نخستین جاهایی که آسیب می‌بیند، حلزون شنوایی است. حلزون شنوایی یکی از مهمترین بخش‌هایی است که در اثر شدت بالای صوت به سادگی آسیب می‌بیند و چگونگی این فرآیند بدین طریق است که: برخی از بسامد‌هایی که یاخته‌های شنوایی در حلزونچه‌ها، صدا را می‌گیرند و داده پردازی می‌کنند و سپس انتقال می‌دهند، هنگامیکه صدا از اندازه‌ای شدیدتر باشد با شدت به این یاخته‌ها برخورد می‌کند و آنها را به شدت به لرزه در می‌آورد و همین امر ممکن است باعث آسیب دیدن و یا حتی مرگ آنها شود، در نتیجه فرکانس‌هایی که نخست باعث آسیب می‌شوند، معمولا 4000 هرتز هستند، تکرار یا بازگشت این شدت بالای صدا، می‌تواند آسیب و از هم گسیختگی یاخته‌های شنوایی را ماندگار کند و بجای آنکه سلول‌ها را زخمی کند و یا به آنها آسیب رساند، آنها را بکشد، در نتیجه ما دچار کاهش شنوایی در بسامد 4000 هرتز می‌شویم.

دکتر عمرانی خاطرنشان کرد: یکی از مهمترین ابزار‌های زندگی ما که می‌تواند باعث چنین رخدادی برای ما بشود،گوش کمکی یا هندزفری است که به دلیل اینکه به درستی درون گوش قرار می‌گیرد، همه‌ی نواهایی که از آن بیرون می‌آید باعث جابجا شدن پرده‌ی گوش می‌شود و از آن به استخوانچه‌ها و حلزون شنوایی می‌رسد، اگر اندازه‌ی انرژی صوتی که از گوشی کمکی به درون گوش آزاد می‌شود از توان شنوایی ما بیشتر باشد بی گمان باعث ایجاد آسیب می‌شود، این آسیب نخست گذرا است و اگر مجدد رخ ندهد امکان آن وجود دارد که دردسر ساز نباشد ولی اگر بارها تکرار شود و یا همان یکبار هم شدت بسیار بالایی داشته باشد، امکان آن وجود دارد که آسیب برگشت نا‌پذیر باشد.

این متخصص گوش و حلق و بینی در مورد شدت صوت گفت: باید اندازه‌ی صوت موردنظر باشد که شدت آن بالا نباشد، اگر انرژی صوتی بیشتر از 85 دسی بل باشد، بسته به زمانی که با آن مواجه هستیم، می‌تواند آسیب رسان باشد.

وی با ابراز تاسف از اینکه بسیاری از افراد هنگام استفاده از گوشی کمکی برای اینکه احساس بهتری به آنها دست بدهد، صدای آنرا افزایش می‌دهند عنوان کرد: هرگز صدا از اندازه‌‌ی مجاز شنوایی نباید عبور نکند.

اهمیت این فناوری نوین مقامات عالی رتبه موزه طراحی لندن را بر آن داشت تا امسال ارایه کنندگان آن را به عنوان طراحان برترین ایده جهان معرفی کنند.

درحالی که سال گذشته یک طرح ویژه معماری متعلق به «زاها حدید» برنده این جایزه ارزشمند شده بود، امسال این فناوری نوین پزشکی بود که جای هیچ بحثی برای انتخاب نشدن باقی نگذاشت. درحقیقت برای نخستین بار طی ۸ سال برگزاری این رقابت نفس گیر بوده است که طراحی از دنیای پزشکی برنده این جایزه می شود.

این فناوری نوین توسط محققان انستیتو Wyss دانشگاه هاروارد ارایه شده که تلفیقی از تراشه هایی است که تولید و رشد اندامهای واقعی انسان از جمله شش و روده در آن به طرز حیرت انگیزی صورت می گیرد.

از مزایای این فناوری جدید می توان به بالابودن ضریب دقت آن، کمتر شدن وابستگی به حیوانات آزمایشگاهی، تسریع در روند کشف داروهای جدید و کاستن از هزینه ها اشاره کرد.

وی افزود: علایم این بیماری سردرد شدید،تب و لرز، خستگی و دردعضلانی، پرخونی در صورت، استفراغ، احساس سرما و دردهای بالای معده است.

وی تصریح کرد: این بیماری در حیوانات اهلی هیچ گونه علایم مشخص ندارد و خطر انتقال بیماری در انسان از طریق ذبح حیوان آلوده یا به دنبال تماس با پوست یا لاشه حیوان در یک دوره کوتاه وجود دارد.

سالانه هزاران بیمار به علت خطاهای پزشکی در بیمارستان‌ها جان خود را از دست می‌دهند و این در حالی‌ست که اگر پزشکان و پرستارها به طور مداوم از طریق فناوری‌های بی‌سیم به اطلاعات ثبت‌شده بیماران دسترسی داشته باشند می‌توان از این دست رخدادها جلوگیری کرد. اما مشکلی وجود دارد که تشعشعات الکترومغناطیسی همین وسایل مبتنی بر فناوری ممکن است با عملکرد تجهیزات پزشکی تداخل یابد و به عواقب بالینی جدی‌ برای بیماران منجر شود.

مهدی اردوان محقق ایرانی به همراه همکارانش در دانشگاه کنکوردیا کانادا تداخل عملكرد وسايل الكترونيكی شخصی با مراقبت‌هاي بيمارستاني را بررسی کردند. این تحقیق جدید مشخص می‌سازد که کارکنان بخش مراقبت‌های پزشکی تا چه اندازه می‌توانند همراه با وسایل وای‌فای خود به تجهیزات الکترونیکی پزشکی نزدیک شوند. نتیجه تحقیق حاکی از آن است که وسایل الکترونیکی شخصی باید در فاصله‌ای بیش‌تر از طول یک بازو به تجهیزات پزشکی قرار گیرند تا خطر تداخل عملکرد بسیار پایین بیاید.

بنا بر این تحقیق میتوان تعریفی مشخص در این زمینه ارائه داد و فاصله وسایل وای‌فای را با تجهیزات الکترونیکی پزشکی تعیین کرد. در تحقیق مذکور که محققان دانشکده مهندسی و علوم کامپیوتر مجری آن بودند، میزان خطر ناشی از عملکرد نامناسب تجهیزات پزشکی تحت تاثیر امواج رادیویی ساطع از وسایل قابل‌حملی چون تبلت‌ها مورد ارزیابی قرار گرفت.براین اساس بیمارستان‌ها اغلب کارکنانی را که تجهیزات بی‌سیم همراه دارند از نزدیک شدن به تجهیزات پزشکی تا حدی کم‌تر از حداقل فاصله تعیین‌شده برحذر می‌دارند.

مهدی اردوان، دکتری مهندسی برق و نویسنده اصلی این گزارش گفت: «ما می‌توانستیم ببینیم آیا این سیاست واقعا بر خطر تداخل الکترومغناطیسی تاثیر دارد یا خیر. اما دو مانع عمده وجود داشت، یکی هزینه بالای تعیین و رایانش قدرت میدان الکترومغناطیسی و دیگری نبود تحقیقاتی درباره چگونگی نقل‌ و انتقال وسایل بی‌سیم توسط کارکنان بیمارستان‌ها در اطراف تخت بیماران.»

از این رو، اردوان و همکارانش روش‌های موجود را با هم تلفیق کردند تا ابزاری برای تخمین احتمال تاثیرگذاری میدان‌های خاص بر تجهیزات پزشکی بسازند. محققان این روش را با الگوی تازه‌ای که مبتنی بر ریاضی‌است تلفیق کردند تا قابلیت جابه‌جایی تجهیزات بی‌سیم نیز در نظر گرفته شده باشد. فرض هم بر این بود که کارکنان بیمارستان‌ها تقریبا همیشه در وضعیت ایستاده یا در حال راه رفتن هستند.

اردوان افزود: «ما دریافتیم که اگر کارکنان بیمارستان‌ها این سیاست را عملی کنند، واقعا ثمر خواهد داد و آن‌ها خواهند توانست در همان اتاقی که بیمار و تجهیزات در آن قرار دارند تبلت به همراه داشته باشند و هیچ خطری هم ایجاد نکنند.»

مسائل هنگامی رخ می‌دهند که کارکنان بیمارستان‌ها در اجرای قوانین سهل‌انگاری می‌کنند. «ما مشاهده کردیم که با افزایش فاصله وسایل بی سیم از تجهیزات پزشکی از صفر به فاصله‌ای اندک، احتمال خطر به سرعت کم می‌شود. بعد از آن، با افزایش فاصله مذکور به بیش از میزان بهینه، احتمال خطر کم‌تر نمی‌شود. این نشان می‌دهد که تعیین حدی بزرگ‌تر برای حداقل فاصله لزوما به افزایش ایمنی منجر نخواهد شد.»

از نظر کریستوفر ترومن، نویسنده ارشد و استاد گروه مهندسی برق و کامپیوتر، پیام کاملا روشن است. «بیمارستان‌ها باید مراقب باشند که کارکنان حداقل فاصله مجاز را رعایت کنند. ماهیت مشکل این است که هرگز نمی‌توان احتمال خطر را به صفر رساند اما با رعایت حداقل فاصله، احتمال خطر را می‌توان آن‌چنان کاهش داد که تداخل عملکردها بعید باشد.» بر همین اساس اگر وسایل بی‌سیم با فاصله‌ای بیش‌تر از یک دست از تجهیزات پزشکی نگه داشته شود خطر تداخل عملکردها بسیار کم شود.